Forum o koszatniczkach

Koszatniczka nie należy do zwierząt chorowitych, więc jeśli zapewnimy jej odpowiednie warunki, na pewno będzie cieszyc się zdrowiem i długim życiem. Są jednak przypadki, kiedy nalezy nieco uważniej zająć się naszym pupilem. Oto możliwe przypadłości, które mogą spotkac koszatniczkę, wraz z ich przyczynami, objawami i sposobem postępowania w poszczególnych przypadkach.
Choroby:


Biegunka:
Przyczyny: biegunka zdarza się często, gdy koszatniczka zje zbyt dużo sałaty lub innych świeżych warzyw, a także owoców (prawdopodobnie pryskanych).
Objawy: luźny stolec zamiast bobków.
Zapobieganie: ograniczyć surowe warzywa i owoce, podawać tylko pokarm stały i siano.
Postępowanie: biegunka zwykle szybko mija; trzeba zapewnić zwierzęciu stały dostęp do świeżej wody. Jeśli jednak koszatniczka nie chce jeść lub pić dłużej niż przez jeden dzień, należy ją zabrać do weterynarza.


Choroby genetyczne (występują u osobników starszych):
Przyczyny: choroby te są bardziej powszechne w Stanach Zjednoczonych niż w Europie, tam bowiem rozmnażano ze koszatniczki ze soba spokrewnione (pochodzące od pierwszych 10 sztuk sprowadzonych do tego kraju), co spowodowało osłabienie systemu odpornowościowego tych zwierząt.
Objawy: słaby układ odpornosciowy, zapadanie na różne choroby, zaćma.
Zapobieganie: nie krzyżowanie koszatniczek w bliskim pokrewieństwie.
Postępowanie: wczesne oddzielanie w miocie samiczek od samców.



Cukrzyca:
Przyczyny: zbyt dużo produktów zawierających cukier: rodzynki, figi, ciastka (tak chętnie dawane pupilom).
Objawy: zwierzę dużo pije i oddaje dużo moczu, pojawia się zaćma.
Zapobieganie: rezygnacja z karmienia produktami zawierajacymi cukier.
Postępowanie: zmiana diety.



Guzy (zwykle dotyczy starszych osobników):
Przyczyny: przeważnie guzy te są łagodne, niezłośliwe, spowodowane osłabionym systemem odpornościowym soobników, które pochodzą z miotów krewniaczych.
Objawy: zgrubienie wyczuwalne pod skórą.
Zapobieganie: od czasu do czasu można podawać nasiona soi.
Postępowanie: jedynie leczenie operacyjne, które niesie ze sobą duże ryzyko ze względu na niewielkie rozmiary koszatniczek.



Łysienie na udach:
Przyczyny: wyrywanie sobie sierści na udach to złe przyzwyczajenie koszatniczek - nawyk prawdopodobnie wynikający z nudów i samotności.
Objawy: plackowate łyse miejsca na wewnętrznej stronie ud.
Postępowanie: zapewnienie koszatniczce towarzystwa w postaci innego osobnika lub wzmożone zainteresowanie właściciela; usunięcie czynników, które mogą zwierzę niepokoić.



Oderwany ogonek:
Przyczyny: pociągnięcie koszatniczki za ogon; nieostrożne zabawy koszatniczek; walki samców.
Objawy: brak "miotełki" na końcu ogonka, zamiast niej zrogowaciały naskórek kończący kikut; zwierzę kręci się w kółko lub uderza ogonkiem o podłoże.
Zapobieganie: nie wolno ciągnąć koszatniczki za ogon; zwierzę odrzuca ogon w momentach zagrożenie zupełnie jak jaszczurka, a końcówka już nie odrasta.
Postępowanie: ogonek szybko się goi. Gdy koszatniczka jest niespokojna, a miejsce oderwania jest czerwone i obrzmiałe, weterynarz może przepisać maść kojącą.



Pasożyty:
Przyczyny: kontakt z innymi zwierzętami (szczury, myszy, pies); zakażone trociny niewiadomego poczodzenia, np. ze stolarni, tartaku.
Objawy: zwierzę drapie się częściej niż zwykle, czasami do krwi; pojawiajanie się łysych placków, niepokój. Należy dokładnie przejrzeć sierść zwierzęcia, gdyż koszatniczka drapie się, gdy jest czymś zainteresowana, podniecona i jest objawem normalnym - niejako nawykiem gryzonia.
Zapobieganie: stosowanie ściółki ze znanego źródła, najlepiej trociny lub granulat kupowany w sklepie zoologicznym.
Postępowanie: weterynarz przepisuje specjalną zasypkę zabijającą pasożyty.



Problemy z wątrobą:
Przyczyny: nadmiar niezdrowego jedzenia zawierającego zbyt duże ilości tłuszczu, np. słonecznik, orzechy, kukurydza.
Objawy: znaczne zmiany wagi, zwierzę staje się mało aktywne.
Zapobieganie: rozsądne dawkowanie tuczących produktów, szczególnia uważajmy na orzechy.
Postępowanie: natychmiastowa zmiana diety.



Problemy z zębami:
Przyczyny: nie dostarczanie koszatniczkom materiału do ścierania zębów, złamanie na skutek urazu.
Objawy: gdy koszatniczka ma zbyt długie zęby, nie chce jeść, chudnie. Złamanie jest widoczne, koszatniczka pociera łapkami pyszczek.
Zapobieganie: dostarcznie gałęzi i konarów do ścieraia zębów, pilnowanie, aby koszatniczka nie miała możliwości upaść z dużej wysokości.
Postępowanie: koszatniczce zęby odrastają tak, jak innym gryzoniom; należy skonsultować się z weterynarzem, który opiłuje ewentualne ostre końce złamania; w trakcie odrastania należy karmić miękkim, rozdrobnionym pokarmem, pilnować, aby koszatniczka jadła. Zwykle zwierzęta z urazami zębów niechętnie jedzą, co może prowadzić do wycieńczenia.



Przeziębienie:
Przyczyny: klatka stoi w przeciągu, temperatura jest zbyt niska.
Objawy: wydzielina z nosa, częste kichanie, kłopoty z oddychaniem, zwierzę staje się osowiałe. Nie leczone może przekształcić w zapalenie płuc.
Postępowanie: konieczna wizyta u weterynarza, który przepisze antybiotyk.



Wytarta sierść na nosie:
Przyczyny: uparte gryzienie klatki - nawyk pobudzonych koszatniczek.
Objawy: koszatniczka ma na nosie łyse miejsce wielkości ziarna pszenicy.
Zapobieganie: raczej niemożliwe.
Postępowanie: sierść szybko odrasta, nie ma żadnego zagrożenia dla zdrowia.



Wzmożone oddawanie moczu:
Przyczyny: przedawkowanie natki pietruszki; w cięższych przypadkach choroby nerek.
Objawy: zauważalny wzrost ilości oddawania moczu, przykry zapach.
Zapobieganie: umiarkowane podawanie pietruszki, urozmaicona dieta, troska o odpowiednią temperaturę w pomieszczeniu, gdzie stoi klatka, aby unikać przeziębień.
Postępowanie: zmiana diety, w przypadku braku poprawy i występowanie dodatkowych objawów (np. osowiałość) - wizyta u weterynarza.



Zaćma:
Przyczyny: choroby genetyczne, cukrzyca.
Objawy: pojawienie się na jednym, a potem na drugim oku jasno szarej plamy, która z biegiem czasu staje się wyraźniejsza.
Zapobieganie: nie podawanie produktów z cukrem, kupno koszatniczki z pewnej i sprawdzonej hodowli.
Postępowanie: zaćma się nie cofa, ale koszatniczki radzą sobie dobrze, nie należy zmieniać układu klatki, przenosić zwierząt do nowego miejsca, gdyż poruszaja się one na pamięć. Starajmy się wypuszczać je na wybieg w tym samym miejscu, które dobrze znają.

Ropiejące oczka:
W razie problemów do oczka możemy wkropić krople ze świetlikiem. Jeżeli po ok. 3 dniach taka kuracja nie daje efektów zgłaszamy się do weterynarza.
W żadnym wypadku nie należy stosować naparu z rumianku, gdyż może doprowadzić do uszkodzenia rogówki.


Złamanie:
Przyczyny: niefortunny skok, upadek z dużej wysokości.
Objawy: gorący obrzęk, opuchlizna, zwierzę podkula kończynę, odciąża ją, staje się małoruchliwe i osowiałe.
Zapobieganie: wizyta u weterynarza. Kończyna zrasta się ok. 2-3 tygodnie. Na czas rekonwalesencji usuwamy z klatki konary, po których koszatniczka mogłaby skakać.



KOSZATNICZKOWA APTECZKA
Każdy właściciel koszatniczek powinien mieć leki na wszelki wypadek ,jak mu koszatniczka zachoruje. Do Apteczki nalezy mieć:


WITAMINA C
Może okazać się potrzebna, jeżeli nasz zwierzak wygląda na przeziębionego i dość często kicha lub ma białe zęby. Należy wtedy rozpuścić całą lub połówkę (w zależności od wielkości poidełka i ilości koszatniczek) w wodzie i wlać do poidełka.


WODA UTLENIONA
Kiedy koszatniczka odrzuci końcówkę ogonka, należy zdezynfekować ranę.


VIBOWIT
Można podać zastępczo zamiast witaminy C w wypadku przeziębienia i kichania lub białych zębów. Wsypywać szczyptę na małe poidełko.

WĘGIEL
Podajemy koszatniczkom kiedy maja biegunkę.



MAŚĆ NAGIETKOWA
Bardzo dobra na wszystkie trudno gojące się rany, strupy oraz okaleczone końcówki ogonów. Łagodzi i przyspiesza gojenie. Wystarczy posmarować ranę.


SMEKTA
Gdy koszatniczka ma bardzo zaawansowaną biegunkę, można jej dać KILKA kropel.



Źródło: www.koszatniczki.republika.pl